कोरड्या नदीच्या काठी

कोरड्या नदीच्या काठी
जोहार कुणाचा आहे..
सरणात पेटता दरवळ
निद्रिस्त तनाचा आहे..
खांद्यावर कोण उन्हाच्या
घागर ठेवून निघाला..
बोडक्या मुक्या गर्दीतुन
आखूड हुंदका आला........

निष्पर्ण तरुच्या खाली
विस्कटली विधवा रडते..
एकेक पान सुकलेले
ओघळते पायी पडते..
जे जमले होते गेले
डोळे ना पुसले त्यांनी..
खरवडले भाळावरचे
हिरवे कुंकू हातांनी........

आकाशी हुंगत आहे
घारीचा व्याकूळ डोळा..
पदराखाली फुललेल्या
नवतरुणीचे वय सोळा..
बेवारस आभाळाच्या
ठिकर्‍या पायात विखुरल्या..
विझताना चांदणवाती
डोळे मिटण्यास विसरल्या........

जोगवा मागण्या आला
दारात तांबडा जोगी..
अंधुकशा वाटेवरती
थबकला भुकेला रोगी..
निष्प्राण लाकडे विझली
आकाशी राख उडाली..
विधवा झाडास बिलगली
क्षितिजावर संध्या झाली..........

-- संतोष वाटपाडे (नाशिक)