आधार ( मंदारमाला)

आधार मागावया दुःख माझे
उभे आज दारी पहा श्रीहरी,
कोठेच नाही असा भक्त वेडा
नको दूर जाऊ रहा मंदिरी.....
आक्रोश केला जरी फार वेळा
वृथा संकटे रोज आली घरी,
फ़ोडून टाहो तुझा जाप केला
अशी वेळ का आज माझ्यावरी.....

आयुष्य माझे गरीबीत गेले
तरी पंढरीला सदा धावलो,
शेतात आल्या किती टोळधाडी
उपाशीच होतो तरी हासलो.....
वाळून गेली पिके फ़ार वेळा
कधी पावसाने उभी जाळली,
बोलायला फार होते परंतू
मुके राहुनी आण मी पाळली.....

पोथ्या पुराणे उरी घेत आलो
हरीपाठ होता मुखी सर्वदा,
माळा गळ्यातील सांभाळल्या मी
जिभेला तडे पाडले खूपदा....
आबाळ झाली घराचीच देवा
कुणी धावले ना दशा पाहण्या,
तू सावली माऊली पांडुरंगा
हवा आसरा रे सुखी राहण्या.....

मी राबतो रोज मातीत माझ्या
हरीनाम श्वासात आहे तरी,
डोक्यावरी भार सार्‍या घराचा
कधी जाणवू ना दिले मी घरी...
गेल्या पिढ्या कैक कष्टात राया
तुझा दास व्याकूळ दारावरी,
सांगून झाली व्यथा सर्व माझी
अता न्याय द्यावा मला श्रीहरी,...

-- संतोष वाटपाडे (नाशिक)